Obliczono, że branża związana z „nawiedzonymi” domami w samych Stanach Zjednoczonych warta jest obecnie nawet 300 milionów dolarów. Pojedynczy obiekt w samym sezonie Halloween potrafi zarobić 2-3 miliony. Oczywiście największą popularnością domy strachu cieszą się w USA, ale chętnie odwiedzane są w zasadzie na całym świecie.

#2.

Prowadzenie domu strachu wiąże się z zaskakująco dużymi kosztami. Nie wystarczy przygotować atrakcję i wystawić rękę po pieniądze. Istotnym wydatkiem jest ubezpieczenie. Ludzie przychodzą się przestraszyć, ale przestraszeni zbyt mocno lubią pozywać o odszkodowanie. Gdyby doszło do wypadku, sprawy w sądach potrafią się ciągnąć latami i generować ogromne koszty.

#3.

Dzisiejsze domy strachu zdecydowanie różnią się od tych sprzed kilkudziesięciu lat. To kwestia oczekiwań samych klientów, którzy - zewsząd otaczani bodźcami - chcą jeszcze bardziej emocjonujących przeżyć. Do najbardziej ekstremalnych domów strachu nie można wejść bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem. I wcale nie psychiatrą…

#4.

Podnoszą ciśnienie, przyspieszają bicie serca, wywołują ekstremalne doznania - zresztą po to właśnie większość ludzi wybiera się do domów strachu. Kardiolodzy jednak nie polecają - zdrowej dorosłej osobie doznania jak podczas bardzo intensywnego treningu nie powinny zaszkodzić, ale w przypadku osób o słabszym lub chorym sercu łatwo może dojść do tragedii.

#5.

Gdzie najłatwiej ukryć zwłoki? Wygląda na to, że tam, gdzie każdy się ich spodziewa, czyli w domu strachu. Zdarzyły się już przypadki osób umierających podczas zwiedzania domu strachu, zdarzały się też przypadki śmierci jego pracowników. W każdym wariancie sporo czasu zajęło odkrycie, że coś jest nie tak - i na pomoc za każdym razem było już za późno.

#6.

Pierwsze domy strachu jako atrakcja pojawiły się w XIX wieku w Londynie, ale minęło jeszcze dobre sto lat, zanim zdobyły prawdziwą popularność, do czego wybitnie przyczynił się… Disney. To na punkcie nawiedzonej rezydencji, otwartej w Disneylandzie w 1969 roku, oszalał świat i od niej zaczęła się ekspansja popularności tego osobliwego typu atrakcji.

#7.

Wraz z modą na coraz bardziej ekstremalne domy strachu pojawił się dylemat - jak przestraszyć, ale nie zabić. Zaangażowano więc naukę i często o układzie nowo otwieranych domów strachu decydują wyniki eksperymentów prowadzonych na ochotnikach. Celuje się w najwyższy możliwy do osiągnięcia poziom strachu, który nie wywoła jednocześnie traumy ani żadnych urazów.

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5