Złota Piłka FIFA to nowy wynalazek - po raz pierwszy nagrodę w tej formie przyznano w 2010 roku. Po trofeum sięgnął Lionel Messi, wyprzedzając Iniestę i Xaviego, a tym samym zapewniając ówczesnej FC Barcelonie całe podium. Zanim jednak powołano nagrodę taką, jaka funkcjonuje dzisiaj, przyznawano dwie nagrody - "starą" Złotą Piłkę, funkcjonującą od 1956 roku, oraz nagrodę dla Piłkarza Roku FIFA. W 2010 oba plebiscyty połączono w jeden.

#2.

Do 2013 roku, kiedy po Złotą Piłkę FIFA sięgnął Cristiano Ronaldo, wszystkie trofea należały do jednego człowieka - Argentyńczyka Leo Mesiego, który wygrał trzy razy z rzędu, nie dając szans głównie kolegom z drużyny. W 2011 i 2012 roku pomiędzy Messiego, Xaviego i Iniestę zdołał wskoczyć Ronaldo, jednak to Messi wygrywał najpierw z przewagą 26, a potem 18 punktów procentowych. Potem sytuacja się odwróciła. W 2013 roku Ronaldo zdołał uzbierać zaledwie 3 punkty procentowe przewagi nad Messim, ale już w 2014 znacznie poprawił wynik, oddalając się na 22 punkty. W 2015 znowu wygrał Messi, a w 2016... cóż, Messi, już piąty raz w karierze.

#3.

Pomysł przyznawania Złotej Piłki - w pierwotnej formie - zrodził się w 1956 roku, kiedy Gabriel Hanot, redaktor naczelny magazynu France Football, poprosił dziennikarzy o wskazanie ich zdaniem najlepszego piłkarza Europy. Zwyciężył wówczas Stanley Matthews, zawodnik angielskiego Blackpool. Rok później triumfował Alfredo Di Stefano z Realu Madryt. Dwa lata później - Raymond Kopaszewski z Realu Madryt. Trzy lata później - dla odmiany Alfredo Di Stefano z... tak, domyśliliście się. Za to już w 1960 roku po Złotą Piłkę sięgnął Luis Suarez z Barcelony.

#4.

Trzykrotnie Złotą Piłkę France Football zdołało zdobyć tylko trzech zawodników - i tylko jeden z nich trzy razy z rzędu, tj. Michel Platini w latach 1983-1985. Oprócz niego trzy nagrody odebrali jeszcze Johan Cruijff i Marco van Basten, obaj z Holandii. I właśnie Holendrzy, na równi z Niemcami, sięgnęli po najwięcej trofeów - siedem. Przy czym Holendrzy rozdzielili te siedem nagród pomiędzy trzech zawodników, a Niemcy pomiędzy pięciu. Niestety żadnej z nagród nie zdobył Polak.

#5.

Oprócz Złotej Piłki funkcjonował też drugi plebiscyt, w którym przyznawano nagrody dla Piłkarza Roku FIFA. Różnica polegała na tym, że w tym wypadku głosowali selekcjonerzy piłkarskich reprezentacji narodowych, którzy mieli do rozdysponowania odpowiednio 5, 3 i 1 punkt. W konkursie zwyciężali kolejno Lothar Matthaus, Marco van Basten, Roberto Baggio, Romario, a w 1995 roku George Weah - pochodzący z Liberii zawodnik, który w swojej karierze zwiedził kilkanaście klubów, wcześniej pracował jako technik w firmie telekomunikacyjnej, a na zakończenie niewiele brakowało, a zostałby prezydentem Liberii.

#6.

Ze względu na zasady zezwalające wziąć udział w plebiscycie Złotej Piłki France Football wyłącznie zawodnikom pochodzącym z Europy lub grającym w Europie, po trofeum nigdy nie sięgnął uważany za jednego z najlepszych (jeśli nie najlepszego) piłkarza wszech czasów Pele. FIFA nadrobiła tę niesprawiedliwość w 2014 roku, przyznając Pelemu - trzykrotnemu zwycięzcy piłkarskich Mistrzostw Świata - honorową Złotą Piłkę.

#7.

Po indywidualne nagrody piłkarskie sięgają zwykle pomocnicy lub napastnicy, bo na tej pozycji gra jest najbardziej widowiskowa i według wielu decydująca dla meczu. Na swój sposób pokrzywdzeni pozostają bramkarze, których omija większość zaszczytów. Jedynym bramkarzem, który zdołał wygrać Złotą Piłkę był Lew Jaszyn - radziecki bramkarz nagrodzony w 1963 roku. Mniej szczęścia mieli Oliver Kahn - dwa razy na trzecim miejscu - oraz Gianluigi Buffon, bramkarz mistrzowskiej drużyny, który jednak przegrał w 2006 roku z kapitanem reprezentacji Włoch, Fabio Cannavaro.

Źródło: 1, 2, 3