Po 20 latach znów skleiłem plastikowego Łosia PZL.37. Byłem dumny... przez chwilę

Nie wiem jak wy, ale ja swoimi kilkunastoletnimi paluszkami schrzaniłem każdy z wymienionych, w tym niejednego Łosia, które zwykle wyglądały dość topornie, ze znaczącymi dziurami (elementy nie pasowały idealnie), plamami po kleju (tubka nie posiadała fajnego igłowego aplikatora) i oczywiście bez żadnego malowania - farb nie było, a jak były - to koszmarnie drogie. Zapamiętałem tylko markę emalii - Humbrol - który potentatem jest i do dzisiaj, i na którą dzisiaj mnie było stać.

Tymczasem minęło ponad 20 lat i coś mnie pociągnęło, by znów do tego wrócić i pokazać, że stać mnie na więcej niż kiedyś. Sam Łoś z firmy ZTS Plastyk to wydatek maksymalnie 20 zł i dostajemy dokładnie ten sam zestaw co wtedy, wytłoczki mają ciągle te same błędy! Do tego farbki po 6 zł za kolor, klej kolejne, nożyk do cięcia kolejne parę złotych. Witaj przygodo!





Przyznam się, że liczyłem że wyjdzie z tego coś ekstra i zacząłem robić zdjęcia podczas procesu produkcji. W rzeczy samej - przez święta powstał model tak piękny, jakiego w życiu nie zrobiłem.... jednak szybka kontrola tego, co jest w internecie potwierdziła, że jednak w międzyczasie świat poszedł o wiele dalej - są modele, które wizualnie zapierają dech w piersiach a nawet urywają dupę, zamiast tak jak mój gwałcić poczucie estetyki (jak ktoś chce zobaczyć mój koszmarek to linki tylko dla odważnych, proszę: 1 2 3 4)

Na szczęście na publikację zgodził się Stanisław Powała-Niedźwiecki z bloga Z szachownicą i dzięki niemu ujrzycie wspaniałe detale, którymi model potrafi ozdobić osoba, która korzysta z monografii książkowych, ma doświadczenie, pasję oraz ocean cierpliwości.



Planując arcydziełko warto dorzucić parędziesiąt złotych na dedykowane elementy fototrawione (czyli wycięte z blaszek, co pozwala na precyzyjniejsze formowanie drobnych elementów niż w plastiku).

Mistrz zaczyna montaż od wywalenia zbędnych elementów, które dodał producent

Dopiero wtedy można się wykazać kunsztem w wykonaniu wnętrza

Wymaga to sporo czasu i precyzyjnej zabawy z pęsetą

Ale efekt jest tego wart:

Choć szkoda, że to zaraz będzie zamknięte w środku modelu

Kabina już zamontowana w kadłubie

Szybka, żeby wyglądała ładnie powinna być precyzyjnie pomalowana

Żeby uzyskać równe linie trzeba przygotować przed malowaniem maskowanie. Żmudna robota, ale efekt jest tego wart

Podwozie w modelu było zrobione niedokładnie, autor pogrzebał w źródłach i zrobił to w sposób bliższy oryginałowi

Podobnie ze skrzydłami - autor starł linie poszycia i narysowałe nowe poprawne, zgodne z oryginałem

Autor dorobił do modelu ruchome powierzchnie sterowe ogona oraz lotki

Klapy są ustawione w pozycji wypuszczonej do lądowania

Silniki wykonany z oddzielnie zakupionych elementów

Czas na malowanie aerografem

Łoś w stanie surowym

Po naklejeniu kalkomanii model staje się kompletny

Można podziwiać całość

* * *

To jest najpiękniejszy model w skali 1:72, ale nie wiem czy wiecie, że kilka lat temu, w Zakładach PZL Mielec wykonano model w skali 1:1?

Był budowany przez 3 lata i został publicznie zaprezentowany 29 września 2012 roku. Twórcy, którymi byli m.in. byli i obecni pracownicy zakładów z Mielca poświęcili na jego budowę 5 tysięcy godzin. Dzięki ekipie TV można zwiedzić go w środku:

https://www.youtube.com/watch?v=m2eGlrx2drU